Vraag #1: “Ma, kan jij mij leren hoe ik truien moet naaien?”

Ik, Thomas Fiselier, kwam erachter dat de wereld waarin we leven voor mij te snel gaat en het hoognodig bleek om soms bewust te vertragen. Ik verhuisde van de Randstad terug naar Twente, deed een driejarige studie om ‘persoonlijk begeleider’ te worden en bestudeerde dagelijks de groei van de courgettes in de moestuin van mijn moeder en begon mij steeds meer af te vragen hoe dingen eigenlijk worden gemaakt. 

De salesbaan was ondertussen ingeruild voor een baan als persoonlijk begeleider voor mensen met een licht verstandelijke beperking. Een baan waar je de tijd neemt voor een ander en de mens centraal staat. 

Ik ging de tijd nemen voor mijn nieuwsgierigheid en begon uit te zoeken hoe je een tafel, speakers of een stoel maakt. De voldoening ervoor was groots. Het zaadje voor een eigen bedrijf werd hier geplant en ik bedacht me hoe groot de voldoening zou zijn als de jongeren waarmee ik werk dit ook zouden mogen ervaren. 

Op een dag trok ik één van m’n H&M truien aan en dacht: “Hoe worden deze truien eigenlijk gemaakt, en waarom draag ik eigenlijk deze truien die mij altijd weer tegenvallen na een keer wassen?” Ik herinnerde mij de naaimachines op de slaapkamer in m’n ouderlijk huis en besefte me dat mijn moeder het antwoord op mijn vraag zou kunnen geven. Ik belde direct mijn moeder op en vroeg: “Ma, kan jij mij leren hoe ik truien moet naaien?”

En zo geschiedde; Samen met mijn moeder Annemarie ging ik truien naaien, maar niet zonder missie of doel, want ik was vastberaden om de mensen waar ik dagelijks mee werk te betrekken in het proces. “Als de huidige wereld soms al te snel gaat voor mij, hoe zal het dan voor hen moeten voelen?”. Er zit charme in de tijd nemen om dingen zelf te maken. 

F I S wear is op missie om deze mensen werkgelegenheid te bieden, maar vooral om samen met elkaar waardevolle avonturen te beleven door samen de voldoening van de creatie en het maakproces van de truien te delen.